Neuroblastoom bij een kind
Kinderkanker, de grootste nachtmerrie van iedere ouder. Neuroblastoom bij een kind van nog maar 5 jaar jong.
Het is november, mijn werktelefoon gaat en ik heb een emotionele moeder aan de telefoon.
Ze verteld dat haar zoon ongeneselijk ziek is en ze zou graag verschillende soorten fotoshoots willen inplannen met mij. Wow, die komt binnen zeg!
Zelf ben ik ouder van drie zoons (7, 5 & 4), je voelt het verdriet van zo’n emotionele moeder.
Neuroblastoom bij een kind van 5 jaar.
Ze verteld dat haar zoon 5 jaar is en ongeneselijk ziek is, hij heeft een neuroblastoom. Omdat hij zich nu nog enigszins ‘goed’ voelt, zou ze graag een gezinsshoot en een familieshoot willen inplannen. Om zo herinneringen vast te leggen.
Dat wil ik dan ook met alle liefde voor hen doen.
Wat is neuroblastoom?
Neuroblastoom is kanker van de voorlopercellen van het onwillekeurige zenuwstelsel. De meeste kinderen die het krijgen, zijn onder de 4 jaar. De tumor komt het meeste voor in het merg van de bijnier in de buik, en soms in de borstholte, het bekken of de hals.
De familieshoot
De dag dat de familieshoot gepland staat, kom ik op de afgesproken plek. De familie is er al maar vader en zoon missen nog. Het jongetje bleek die dag een slechte dag te hebben, hij was niet in staat om te komen.
Omdat familie van ver was gekomen, moest ik even improviseren. We besloten in de studio een generatieportret te maken. Dan konden vader en zoon op een andere dag alsnog deze foto laten maken bij mij in de studio.
Generatieportret
Een paar dagen na het maken van het generatieportret kwam het gezin nogmaals langs, zo kon ik vader en zoon ook op de foto zetten. Wat een lieve en mooie jongen, zo sterk dat hij oogde. Toch merkte ik aan hem dat hij te lijden had.
We maakte de foto’s op een speelse manier en hierna kwam hij bij mij op schoot zitten. Hij wilde graag een regenboogfoto met daarbij zijn lievelings Pokemon. Deze hebben we samen uitgezocht en gemaakt.
We maakte de afspraak dat ik deze foto bij de gezinsshoot bij he thuis zal meebrengen.
Gezinsshoot
Op woensdag stond de gezinsshoot bij hen thuis ingepland. Zaterdag werd ik op de hoogte gebracht dat het niet goed met hem ging. Hij had weer ziekenhuisopnames gehad en de sedatie zal die week gestart worden. We vervroegen de fotoshoot naar die zondag.
Ik kom binnen en ze zijn, zoals op een gewone zondag, broodjes en ei aan het bakken in de keuken. Ik besluit dat ik ze hierin niet stoor en maak hier direct al spontane foto’s van. Hij hield er namelijk niet van om op de foto te gaan. Zo was ik redelijk onzichtbaar en konden zij genieten van het geen dat zij deden.
Ook de plantjes kregen nog wat water en hierna was zij energie op.
Samen met zijn vader lag hij in het ziekenhuisbed in de huiskamer, ze keken samen televisie. Ook dit waren mooie momenten van he samen, die ik vast kon leggen.
Het hele gezin kwam bij hen zitten op bed. We hebben knuffelende, lachende, zoenende foto’s gemaakt maar natuurlijk ook even gekke bekken getrokken. Wat zijn die kleine momenten toch enorm groot en kostbaar!
Omdat hij zo vermoeid was en er nog andere familie langs zou komen, sloot ik hier de fotoshoot af. Ik zie hem nog zo op zijn bed liggen, een glimlach en ik zwaaide nog even. Dit is de laatste blik van hem die ik voor mij zie.
Overleden
De volgende ochtend kreeg ik het bericht binnen dat hij overleden is. Wat hakte dit erin zeg.. Hier heb ik wat traantjes om gelaten. Zo een jong kind, die vol in het leven hoort te staan, is er niet meer.
Mijn hart heeft hij gestolen dus vergeten zal ik hem niet.
Afsluiten
Dit soort foto opdrachten kun je alleen mooi maken door het met je hart te doen, dat deed ik dan ook. Het nadeel hieraan is dat ik emotioneel teveel betrokken raakte. Ik voelde het verdriet en kroop thuis ook even in mijn schulp. Wil ik dit soort herinneringen vaker fotograferen voor ouders met een ongeneselijk zieke kind? Ja zeker, dit gun ik ze! Maar niet te vaak. Het is voor mij als emotioneel mens belangrijk om balans te houden tussen verdrietige en vrolijke momenten.
Ieder kind die komt te overlijden, is er één teveel!
Elke week krijgen 10 kinderen kanker. 19% redt het niet. Dat is 19% teveel!
Om nog meer onderzoek te kunnen doen, tegen agressieve vormen van kinderkanker en dus ook neuroblastoom bij een kind, wil ik geld verzamelen om te kunnen doneren aan Kika.
Dit ga ik doen door mijn werk te veilen. Mijn concert die ik gemaakt heb voor het televisieprogramma ‘De nieuwe Vermeer’. De hoogste bieder mag het schilderij op komen halen, na mijn tentoonstelling in Delft.
Uiteraard mag je ook vrijblijvend doneren voor Kika, dat kan HIER.
Ter nagedachtenis
Omdat het mij emotioneel zo geraakt heeft en hij een plekje in mijn hart heeft, heb ik een mooie foto van hem in de studio staan met daarbij een kaarsje.
